Persmededeling VVB : VVB met nieuwe top naar “Onafhankelijkh

De algemene vergadering van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) heeft zaterdag op een bijeenkomst in Asse Eric Defoort en Peter De Roover bijna unaniem verkozen respectievelijk als nieuwe voorzitter en politiek secretaris van de VVB. Het is duidelijk dat de VVB ook een nieuwe koers zal varen, die wordt samengevat in de omschrijving “Beweging voor Onafhankelijkheid en Samenwerking”.
De VVB, al meer dan vijftig jaar speerpunt van de Vlaamse Beweging, is een politieke beweging die al in 1991 op een Congres in Kortrijk de optie “Vlaanderen onafhankelijk” centraal in het institutionele debat plaatste en de onafhankelijkheidsgedachte als doelstelling formuleerde.
Ondertussen zijn zowat alle Vlaamse partijen opgeschoven in de richting van regionalisme en confederalisme (Spirit, CD&V, en een deel van Open VLD) of van Vlaamse staatsvorming (N-VA, Vlaams Belang, Lijst Dedecker).
Eric Defoort en Peter De Roover lieten er zaterdag in Asse geen twijfel over bestaan dat de opiniestrijd doorgaat, maar ook dat de VVB een andere weg inslaat.
Samengevat komt de vernieuwing neer op: - bruggen slaan tussen àlle Vlaamsgezinden (politieke regenboog) - streven naar een “open” Vlaanderen - een nieuwe campagnestijl en opiniestrijd: niet tegen, maar voor.

De politieke doelstelling blijft: - de Vlaamse onafhankelijkheid als einddoel - geen stappen achteruit (recuperatie, herfederalisering) op weg daar naartoe.

Bruggen slaan

De VVB wil vooral bruggen slaan tussen de Vlaamsgezinden in alle Vlaamse partijen, en tegelijk de waakhond zijn die erop let dat voornoemde partijen zoveel mogelijk stappen zetten in de richting van het VVB-einddoel, en alvast géén beslissingen, maatregelen nemen of wetten uitvaardigen die de Vlaamse autonomie op welke manier ook zouden beperken of de doorgang naar het einddoel afsluiten. De recente waarschuwingen aan de oranjeblauwe onderhandelaars zijn hierin duidelijk: samenvallende verkiezingen en een federale kieskring zijn voor de Vlaamse Beweging absoluut onaanvaardbaar. ‘We mikken nu niet meer, zoals in 1991 bij ons onafhankelijkheidscongres - toen men ons nog “provocateurs” noemde op de vijfde of de tiende Vlaming op honderd om onze onafhankelijkheidsanalyse te volgen, maar op de 49ste, de 50ste, de 51ste om heel Vlaanderen over de streep te trekken’, aldus De Roover
‘De onafhankelijkheidsbeweging moet tussen de verkiezingen door de onafhankelijkheidsgedachte promoten, en in verkiezings- en regeringsvormingsperioden pragmatisch de mogelijkheden aftasten en er op inspelen om het beste resultaat te bereiken’.

Politieke regenboog

Eric Defoort werd in een van de Vlaamse kranten onlangs omschreven als ‘links’. ‘Van die etiketten liggen we niet wakker, men doet maar’, aldus Defoort. ‘De VVB moet een (t)huis zijn voor de hele politieke regenboog van uiterst links tot uiterst rechts, voor vrijzinnigen en katholieken, voor mensen van allerlei ideologische strekkingen, mensen met een meer liberale en anderen met een meer sociale economische visie, mits één voorwaarde: dat zij belangstelling hebben voor de ideeën van de VVB als “Beweging voor Onafhankelijkheid en Samenwerking”. Als het om de natie gaat zijn we één. Eens die natie er is, kunnen we die natie op een democratische manier gestalte geven, ieder vanuit zijn voorkeur en samen vanuit een volwassen politiek debat’.
Defoort liet er ook geen twijfel over bestaan dat ook Vlaams Belang in dat debat moet kunnen meespelen. ‘Overigens ben ik er zeker van dat bepaalde krachten de Vlaamse Beweging via demonisering van een deel ervan willen verdelen en verzwakken’.
De politieke strijd moeten we ‘niet voeren tegen gelijkgezinden en medestanders, maar met de buitenwereld’, aldus nog Defoort. Een duidelijke kritiek op de misplaatste energie die Vlaamsgezinde en Vlaams-nationalistische politici te vaak stoppen in een politiek gevecht met mekaar. De Roover gaf hetzelfde signaal. ‘We moeten ons concentreren op het overtuigen van niet-overtuigden en de politieke tegenstrevers’.

Open project

De Roover én Defoort willen de onafhankelijkheidsgedachte voortaan meer promoten als een ‘open project’ (iedereen welkom), met argumenten van vandaag (loskomen van oude dada’s), en willen dat project uitnodigend (speelser en weg van de verkramping) en ‘assertief maar niet agressief’ uitdragen. Voor “verzuurd negativisme” mag binnen de VVB geen plaats meer zijn, en de VVB gaat voor een Open Vlaanderen, ‘waar plaats is voor iedereen die zich Vlaming noemt’, aldus De Roover.
Het thema identiteit blijft vanzelfsprekend overeind. ‘Wij sluiten onze natie niet af, maar beseffen genoeg dat die er is. Je moet van èrgens zijn om naar elders te kunnen gaan’, voegt Defoort daaraan toe.

Campagne

Defoort en De Roover willen ook duidelijk een nieuwe campagnestijl voor de VVB: niet de “België-barst-stijl”, wel de rustige, maar kordate uitbouw en uiteenzetting van de eigen standpunten, moet bepalend zijn om de niet-overtuigden over de streep te trekken. ‘Ik ben liever VOOR iets’, aldus Defoort
We moeten modern en hedendaags denken en doen, niet modieus en koortsachtig. Actievoeren zal een politiek strijdmiddel blijven (‘niet om de haverklap of in het wilde weg’, maar te gepasten tijde) maar er gaat zeker meer aandacht naar de opiniestrijd.
De VVB mikt behalve op de klassieke leden voortaan ook op een ‘los-vast-publiek’. Achterhoedegevechten rond het ‘soms dubieuze’ verleden of tijdrovende discussies met andere segmenten in de Vlaamse Beweging zijn geen prioriteit meer. ‘Wij zetten de lijnen uit; wie ons liefheeft volgt’, besloot De Roover.
Eric Defoort is hoogleraar geschiedenis aan de Hogeschool-Universiteit Brussel (vroeger aan KU Brussel), was ondervoorzitter van de Volksunie en na de splitsing van die partij ook een tijdje van de N-VA.
Peter De Roover is economist en leraar. Hij was voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging tot 1998 en keert nu na negen jaar terug naar een sleutelpositie binnen de VVB. De Roover bleef als “Vlaams Beweger” actief als publicist en was/is een van de weinige onafhankelijke Vlaams-nationalisten die ook regelmatig wordt uitgenodigd in debatten of voor commentaren in de audiovisuele media.
Defoort volgt Huguette De Bleecker-Ingelaere op, die tijdelijk in de plaats kwam van de vorige voorzitter, Rita De Bont. Die moest ontslag nemen toen ze zich voor Vlaams Belang kandidaat stelde bij de Kamerverkiezingen. Ze werd ook verkozen. De vorige voorzitters waren Ivan Mertens, die nu de kopman is van de bevlaggingsactiegroep “Vlaanderen Vlagt”, die op zijn beurt de opvolger was van Peter De Roover.
De Roover, keert terug als politiek secretaris en volgt Guido Moons op. Moons verwierf vooral bekendheid als voortrekker van de Splits BHV-campagne, waarmee hij - in een bijzonder goede samenwerking met de burgemeesters van Halle-Vilvoorde - het dossier BHV in het centrum van het politieke debat kon plaatsen. Zijn voorganger was Jan Jambon, in juni 2007 verkozen als Kamerlid voor N-VA.