Meervoud: Red de solidariteit…. red België?

De ‘Red de solidariteit’ petitie die door de Belgicisten werd gelanceerd en de voorbije week nogal zwaar gehyped werd wordt voorgesteld als een campagne om de solidariteit tussen Vlaanderen en Wallonië (lees: de Belgische staat) te behouden. Solidariteit, daar zijn we allemaal voor. Meervoud heeft echter grote vragen bij deze petitie en de hype daarrond.

Om te beginnen komt het ons wel heel vreemd over dat de Belgische staat gelijk wordt gesteld aan solidariteit. Alsof België een conditio sine qua non is voor de solidariteit, alsof zonder België de samenleving zou vervallen in een wild west maatschappij. We willen er aan herinneren dat het de Belgische staat is die anderhalve eeuw lang een bevolkingsgroep cultureel, politiek en economisch heeft onderdrukt. Het is deze Belgische staat die reeds 178 jaar lang twee volkeren tegen elkaar opzet. Het is deze Belgische staat die van, door en voor de bourgeoisie is ontstaan. Het is deze Belgische staat, en niét Vlaanderen, die verantwoordelijk is voor de problemen in Wallonië: de Belgische holdingbourgeoisie heeft Wallonië uitgebuit en vervolgens gedumpt. De ’solidariteit’ die nu zo hard wordt geprezen is in een zelfde bedje ziek: het gaat om een systematische vernederende paternalistische aalmoes aan de Waalse bevolking via de transfers, waarbij een passief en cliëntelistisch staatsbestel in stand wordt gehouden dat overleeft dankzij de instandhouding van de miserie van de doorsnee Waal. Voor ons is dat geen solidariteit, maar een structureel en doelbewust in slaap wiegen van een actieve (Waalse) arbeidersbeweging.

De petitie komt niet zomaar uit de lucht gevallen. Ze heeft alles te maken met de politieke crisis waar het Belgische regime in verzeild is geraakt na de recentste verkiezingen. Daarbij gaat het niet zozeer om het ‘rechts’ zijn van Vlaanderen, maar wel om het feit dat de Vlaming vooral Vlaams gestemd heeft. De Belgische elite ziet nu een reëel gevaar voor haar positie, en zal net als elk bedreigd regime al haar ideologische wapens uit de kast halen om de meubels te redden. Dat is dan ook meteen de reden waarom een hele rits BV’s, die van de Belgische media en culturele instanties afhankelijk zijn, zich engageren om deze petitie te lanceren (zoals onder meer een Hugo Claus, die eerder al uit solidariteit naar het fiscaal aantrekkelijker Frankrijk verhuisde…). De vakbondstop, die tegenwoordig vooral als functie heeft de militante basis kalm te houden, sloot zich uiteraard onmiddelijk aan. De linkerzijde stapt met de ogen open in deze val, waardoor ze nog meer zal vereenzelvigd worden met het establishment. De sociale bewegingen graven hiermee op termijn hun eigen graf… tot grote vreugde van populistisch extreem rechts.

De Belgische staat kan zich haast niet meer legitimeren bij steeds bredere lagen van de bevolking. Angstvallig vastklampen aan deze staat omwille van de dreiging van een ‘rechts’ Vlaanderen is contraproductief voor de sociale en arbeidersbeweging. Het uiteenvallen van België is op de lange duur onvermijdelijk, en dan zal de linkerzijde keuzes moeten maken: gaat ze mee ten onder met België en laat ze de opbouw van de Vlaamse natie over aan (extreem) rechts, of erkent ze de reële evoluties? Indien de linkse bewegingen en partijen willen overleven, zullen ze met de Vlaamse natievorming moeten rekening houden, of het doemscenario van een ‘rechts’ Vlaanderen wordt een zichzelf vervullende voorspelling.

En is Vlaanderen zo rechts? We durven het eigenlijk te betwijfelen. De sociale bewegingen en de vakbonden staan nog steeds sterk. Militante strijd tegen de neoliberalisering groeit, er waren vorig jaar zelfs meer stakingen in Vlaanderen dan in Wallonië. Wij denken dat een afscheiding van de Waalse PS de arbeidersbeweging zelfs uit haar passiviteit zal rukken, eens de remmende greep van de sociaal democratie gebroken is.
Men stemt overigens op rechtse partijen omdat een rechtse stem (VB, CD&V, N-VA, LDD) een stem tegen het Belgische establishment is, zolang er bij ons geen equivalent van de Nederlandse SP komt.

We vragen, tot besluit, alle sociale en linkse bewegingen om zich goed te bezinnen over hun toekomst, en welke rol zij wensen te bespelen in de Vlaamse politiek. Vastklampen aan de Belgische staat is een emotionele, paniekerige reflex die getuigt van weinig optimisme en moed.

Overigens, de petitie in kwestie heeft op dit moment, twee weken na lancering, ongeveer 57000 handtekeningen verzameld. Gezien de hype en de anti Vlaamse mediahetze aan Franstalige kant lijkt ons dat eigenlijk bijzonder weinig. Het gaat dan ook nog eens om een petitie die heel gemakkelijk kan gemanipuleerd en gefraudeerd worden.